Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na V Niedzielę Wielkiego Postu 03.04

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.
Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.
Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».

Oto słowo Pańskie

Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!

To już V Niedziela Wielkiego Postu, coraz bliżej do Świąt Wielkanocnych. Coraz usilniej kierujemy nasz wzrok ku temu wydarzeniu, zastanawiając się, gdzie i z kim spędzimy ten czas, jakie dania przygotować, nie zatrzymując się nawet na chwilę. Spędźmy choć chwilę w ciszy, bo to ona jest niezbędna, aby usłyszeć i poznać prawdę o sobie. Dzisiejsza „cicha” postawa Jezusa ma nas nauczyć dogłębnej umiejętności rozróżnienia złego czynu.

Dzisiejsza Ewangelia mówi ponownie o wielkim miłosierdziu Boga. Uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzając kobietę do Jezusa, chcieli wystawić Go na próbę. Chrystus jednak nie dał im satysfakcji i wypowiadając owe zdanie: - „Ten z was, który jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.” – sprawił, że faryzeusze opuścili to miejsce i odpuścili sobie ową sprawę. Na samym końcu Jezus będąc bez grzechu, mógł na nią podnieść dłoń, lecz zamiast tego odesłał ją, upominając, aby nigdy więcej tak nie czyniła.

Każdy z nas może postawić się na miejscu tej kobiety. Jest taki moment w życiu, kiedy po prostu popełniamy jakiś grzech i wszystko nas oskarża. Czy to ludzie: rodzina, przyjaciele, nieznajomi, czy wyrzuty sumienia, bądź my sami. Nikt nie zwraca uwagi jak się czujemy, czy byliśmy do tego zmuszeni, bądź czy tego żałujemy. Jesteśmy wytykani palcami. „Jak możesz mówić swemu bratu: «Bracie, pozwól, że wyjmę drzazgę, która jest w twoim oku», jeśli nie widzisz belki we własnym oku? Obłudniku! Wyjmij najpierw belkę z własnego oka, a wtedy przejrzysz i będziesz mógł wyjąć drzazgę z oka twojego brata.” Łk 6,42.

Jednak tak samo w naszym życiu, jak w Ewangelii, Jezus nie potępia nas – jako człowieka, jednak potępia grzech, dając nam reprymendę: „Idź, lecz odtąd już nie grzesz”. Wybacza nam popełnione grzechy i daje nam wolność, którą tak naprawdę jest On sam. Jednakże zadajmy sobie pytanie, czy tak jak On potrafimy przebaczać sobie innym, uzdrawiając nawet te najciemniejsze części naszego życia? „I daruj nam nasze winy, jak i my darowaliśmy naszym winowajcom.” Mt 6,12.

Pewnie nie raz zastanawialiśmy się, co Jezus mógł pisać palcem po ziemi. Podczas, gdy jest naciskany i męczący licznymi pytaniami, On spokojnie, w ciszy, kontynuuje. Możemy tylko domyślać się, co tam się znajdowało. Czy wypisywał on grzechy ludzi, którzy się tam byli i ze strachu lub wstydu, opuścili owej miejsce. Czy też nieznane nikomu słowa, które uznali za „bezsensowne”, znudzeni również odeszli. Najprawdopodobniej nie chodzi tutaj o to co pisał, lecz ogólnie o pisanie. Był to Szabat, podczas którego nie wolno było stawiać znaków, ani stempli oraz rysować na piasku. Jezus łamie świadomie jeden z najdrobniejszych przepisów ludzkich, aby pokazać faryzeuszom i uczonym w Piśmie, którzy dokładnie wiedzieli co należy a czego nie można czynić w tym czasie, że oni odbywają sąd i chcą dokonać zabójstwa, co było o wiele bardziej większym wykroczeniem.

W czasie tych wielkopostnych przygotować, pamiętajmy, że pokój, pojednanie, wybaczenie mamy ogłaszać całemu światu. Przekazać każdemu człowiekowi, nie ważne jaką ma przeszłość, czy zranił nas nie raz, czy jest naszym największym wrogiem, naszym zadaniem jest: „Jezus powiedział do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” Mk 16,15.

Jakub Buler
Przewodniczący LSO