Menu

Msze Święte:

NIEDZIELA: 8.00; 10.00; 12.00 (dzieci); 16.00 (młodzież)

{kaplica w Osówce: g. 9.00}

 

DNI POWSZEDNIE: 7.00; 17:30

 

KANCELARIA PARAFIALNA:

poniedziałek - piątek: 7:30-8:30, 16.00-17.00

 

SPOTKANIA COMIESIĘCZNE:

Bierzmowani – III niedziela miesiąca godz. 16.00

Dzieci komunijne - I niedziela miesiąca godz. 12.00

2022

Rozważanie na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego 29.05

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię
Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego.
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.

Oto słowo Pańskie

A teraz, zanim rozważymy Słowo Boże, posłuchajcie pieśni:

Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!

Wniebowstąpienie Jezusa przynagla nas do głoszenia innym prawdy o niebie. Droga chrześcijanina jest więc drogą prowadzącą z góry Oliwnej Wniebowstąpienia w świat, do ludzi przez jerozolimski wieczernik Zesłania Ducha Świętego. Jedno wydaje się niezaprzeczalne: 
„salus animarum suprema lex”, „zbawienie dusz to najważniejsza sprawa”.

Wiele ważnych wydarzeń w historii zbawienia odbywa się „na górze”. Mamy górę Synaj, górę kuszenia i górę błogosławieństw, mamy Tabor i górę Oliwną. To konkretne punkty topograficzne na mapie Ziemi Świętej, nie zawsze stuprocentowo zlokalizowane, często niezbyt imponujące pod względem wysokości, ale mają swoje znaczenie w kategorii znaków. Wejście na górę symbolicznie jakby przybliża do Boga.

Świadomi mocy słów Chrystusowych z góry Wniebowstąpienia: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony”, czynimy największą troskę o to, żeby nieść Boga innym. Świadomość, że my sami lub drugi człowiek mógłby utracić niebo i znaleźć się w sytuacji bez Boga na wieki, winno być dla nas prawdziwym niepokojem, a nawet cierpieniem. Uroczystość Wniebowstąpienia jest wielkim apelem o pójście za głosem Bożym, by w powołaniu kapłańskim, zakonnym, misyjnym, wypowiedzieć swoje pragnienie zbawienia własnego i drugich. Z pewnością tak.

Relacja ze Zmartwychwstałym jest ze strony uczniów nacechowana wyraźnym onieśmieleniem. Teraz już zdają sobie sprawę, że ich Nauczyciel nie jest jedynie wybitnym człowiekiem. Oddają Mu pokłon, jaki składa się Bogu. Znamienne jednak, że nawet w takiej chwili Jezus nie wybiera herosów: jedenastu, to ludzie z krwi i kości ze wszystkimi swoimi słabościami i ograniczeniami. Krótkie „niektórzy jednak wątpili” zwraca nam na to uwagę. Jedynym wymogiem i kompetencją była ich dyspozycyjność dla Jezusa. stawili się na umówione z Nim spotkanie.

Potrzebujemy bardzo wielu kapłanów i ich pomocników w dziele zbawienia, braci i sióstr zakonnych, którzy by za cenę poświęcenia, aż do granic cierpienia głosili prawdę o niebie. Nie może ich zabraknąć. Biada światu, gdy braknie ludzi, którzy nieśliby mu nadzieję i pokazywali na niebo, sami natarczywym wzrokiem będąc w nie wpatrzeni. Ale czy tylko oni mają pokazywać na Jezusa wstępującego do nieba? Z praktyki wiemy, że najlepiej pokazują niebo chrześcijańscy rodzice. Nigdy nie zapomina się słów matki, która pokazuje palcem niebo i prosi swe dziecko, by go żadną miarą nie utraciło przez obrazę boską.

Dziś Jezus zaprasza nas wszystkich na górę Oliwną. Tam chce nas zafascynować pięknem swojego Majestatu i porwać szczęściem nieba. Nie zostawia nas jednak jeszcze na tej górze. Posyła nas do drugich i mówi z nadzieją w głosie: "Nieś niebo drugim". Wypełnijmy ostatnie słowo Ewangelii według św. Marka o głoszeniu Dobrej Nowiny całemu światu.

Apostołowie zostali swego czasu powołani w Galilei, ale tamto pierwotne powołanie było w pewnym sensie powołaniem wstępnym. Teraz, po kilku latach życia z Jezusem, po wszystkich wydarzeniach, których byli świadkami i uczestnikami, ci którzy przy Nim pozostali są już uformowani do osobistej misji. Powołanie dokonuje się po raz drugi. Mają zanieść orędzie Ewangelii do wszystkich narodów udzielając im chrztu. Zwykli, prości Galilejczycy mają przekazywać wszystko, czego sami nauczyli się od swojego Mistrza. Biorąc pod uwagę ich ludzkie możliwości jest to zadanie niewykonalne. A przecież ewidentnie się z tego zadania wywiązali. Nie uczone wywody, ani odpowiednie nakłady materialne poniosły chrześcijaństwo na krańce świata, siła tego przekazu polegała na świadectwie własnego życia uczniów i ich osobistej relacji z Jezusem. Zresztą On sam upewnił ich, że w tym posłannictwie nie będą zdani sami na siebie. Obiecał, że będzie wśród nich obecny.

Jezus urodził się w Betlejem jako zapowiadany Emmanuel, „to znaczy Bóg z nami”. Odchodząc zapewnił: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”, czyli, że to jest wciąż aktualne. W ten sposób panowanie Boga na ziemi ma się wypełniać dzięki uczniom. Jako chrześcijanie niesiemy to przesłanie w następne pokolenia.

Wasz Ks. Proboszcz
Ks. kan. dr hab. Krzysztof Graczyk

Wróć

Kontakt

Parafia p.w. Św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie

ul. 3 Maja 13
87 – 640 Czernikowo
woj. kujawsko – pomorskie,
pow. toruński, gm. Czernikowo,
tel. +48 54 288 92 41
tel. +48 519 496 293
e-mail: czernikowo@diecezja.wloclawek.pl

[obiekt mapy] Lokalizacja Parafii na mapie