Menu
Menu
Ważne strony
Msze Święte:
NIEDZIELA: 8.00; 10.00; 12.00 (dzieci); 16.00 (młodzież)
{kaplica w Osówce: g. 9.00}
DNI POWSZEDNIE: 7.00; 17:30
KANCELARIA PARAFIALNA:
poniedziałek - piątek: 7:30-8:30, 16.00-17.00
SPOTKANIA COMIESIĘCZNE:
Bierzmowani – III niedziela miesiąca godz. 16.00
Dzieci komunijne - I niedziela miesiąca godz. 12.00
2021
Rozważanie na XI Niedzielę Zwykłą 13.06
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus mówił do tłumów:
«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Oto słowo Pańskie
A teraz, zanim rozważymy Słowo Boże, posłuchajcie pieśni:
Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!
Pan Jezus podczas swojego ziemskiego życia mówił swoim słuchaczom o królestwie Bożym posługując się przypowieściami. Mówił w ten sposób, żeby łatwo było zapamiętać i żeby każdy odczytał z tego dla siebie taką naukę, jaka jest dla niego możliwa do zrozumienia i odpowiednia dla jego sytuacji życiowej.
Początki królestwa Bożego są niepozorne jak to ziarenko gorczycy. Łatwo je zignorować, nie zauważyć lub z niego zrezygnować z powodu tych rozmiarów. Na pozór ziarna gorczycy nie rokują niczego obiecującego. Ostatecznie wielkość tego królestwa przerośnie wszelkie o nim wyobrażenia – podobnie jak z marnego ziarenka gorczycy wyrasta krzew-drzewo znaczące dla ptaków niebieskich. Analogia królestwa i ziarenka dotyczy więc:
a/ po pierwsze - kontrastu między małością początków, a potęgą wzrostu,
b/ po drugie - można ją zauważyć w kontekście samej natury ziarna. Jest w nim zakodowana przyszłość danej rośliny, jej gatunek i wszystko co go określa: pokrój, wielkość, owoce.
Choć ziarno samo w sobie zupełnie nie przypomina przyszłej rośliny, to jednak jest z nią tożsame – z ziarenka gorczycy wyrasta zawsze tylko gorczyca, nic innego. Podobnie zasiew królestwa Bożego zrodzi to właśnie królestwo, choć na razie może ono w naszych oczach wyglądać mizernie i niepozornie.
A co jest tym zasiewem Bożego królestwa?
Mówiąc do sobie współczesnych Pan Jezus miał na myśli całą swoją działalność i zbawczą misję. Swoimi przypowieściami przekonywał ich, że upragnione Boże królestwo, które miało się urzeczywistnić dla Izraela poprzez oczekiwanego Mesjasza, może w istocie rzeczy wyglądać inaczej, niż się spodziewali. W dodatku nie olśni i nie przekona wszystkich do siebie swoją wielkością i wspaniałością, bo jest na razie w zarodku podobnym do ziarnka gorczycy. Pan Jezus podkreśla stopniowość całego procesu: „najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie”.
A współcześnie co jest zasiewem królestwa Bożego?
Jezus ze swoją zbawczą misją ogarnia nas swoim działaniem w Kościele. Jest obecny w sakramentach, w głoszonym Słowie, we wspólnocie ludu Bożego. To wszystko jest zasiew, i to są warunki do wzrostu. Bóg daje nam także czas, aby objawiło się w nas Boże królestwo. Sąd, Boża interwencja, nie wkracza w trakcie wzrostu, nie przyśpiesza procesu dojrzewania. Lecz chociaż sam proces wzrostu pozostaje często tajemnicą Bożej łaski, to jednak my sami jesteśmy odpowiedzialni za plon, jaki przynosimy. Jesteśmy odpowiedzialni bo możemy zasiew przyjmować, ale możemy go zlekceważyć, a nawet odrzucić. Nawet czas, który jest nam dany, możemy różnie wykorzystać. Ale przecież wciąż mamy szansę, aby go wykorzystać jak najlepiej i w czasie żniw okazać się obfitym plonem.
Rozważając więc dziś tajemnicę królestwa Bożego, warto modlić się słowami, które przekazał nam św. Jan Paweł II:
Panie, Jezu Chryste, jedyny Pasterzu Twojego Kościoła, Tobie oddaję wszystkie owoce mojej posługi wśród tego ludu: przebacz wszelkie zło, pomnażaj dobro – to Twoje dzieło i Tobie jednemu należy się chwała. Ufny w Twoje miłosierdzie, Tobie zawierzam braci i siostry. Zachowaj ich w miłości, zjednocz w Twojej owczarni i nieustannie prowadź, aby nie ulegli rozproszeniu. Weź na ramiona słabych, ulecz poranionych, ochraniaj mocnych.
Wasz Ks. Proboszcz
Ks. kan. dr hab. Krzysztof Graczyk