Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na XXXII niedzielę zwykłą - Święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej - 9.11.2025 roku

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie». W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Oto słowo Pańskie.

Siostry i Bracia,

w dzisiejszym fragmencie widzimy Jezusa, który wchodzi do świątyni i wypędza sprzedawców oraz handlarzy. Jego gest może zaskakiwać — to nie łagodny nauczyciel, lecz prorok pełen żarliwości o dom Ojca. Świątynia, miejsce modlitwy, stała się targowiskiem, miejscem interesu, gdzie ludzkie kalkulacje przesłoniły obecność Boga.

Jezus swoim czynem pokazuje, że prawdziwy kult nie polega na zewnętrznych ofiarach, lecz na czystym sercu. Zapowiada też nową rzeczywistość: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo” — mówi o sobie, o swoim ciele. Od tej chwili On sam staje się miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Nie potrzebujemy już murów, by być blisko Ojca — wystarczy otwarte serce i wiara w Chrystusa.

To słowo zaprasza nas, byśmy pozwolili Jezusowi oczyścić „świątynię” naszego życia z tego, co niepotrzebne, co przesłania Jego obecność. Może to być pośpiech, egoizm, przywiązanie do rzeczy. On pragnie, byśmy stali się miejscem modlitwy, ciszy i miłości — prawdziwą świątynią Boga.