Menu
Menu
Ważne strony
Msze Święte:
NIEDZIELA: 8.00; 10.00; 12.00 (dzieci); 16.00 (młodzież)
{kaplica w Osówce: g. 9.00}
DNI POWSZEDNIE: 7.00; 17:30
KANCELARIA PARAFIALNA:
poniedziałek - piątek: 7:30-8:30, 16.00-17.00
SPOTKANIA COMIESIĘCZNE:
Bierzmowani – III niedziela miesiąca godz. 16.00
Dzieci komunijne - I niedziela miesiąca godz. 12.00
2022
Rozważanie na II Niedzielę po Narodzeniu Pańskim 02.01
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce.
Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie
A teraz, zanim rozważymy Słowo Boże, posłuchajcie pieśni:
Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!
Modlitwa „Anioł Pański” w sposób prosty, a zarazem medytacyjny opowiada o tej niezwykłej tajemnicy przyniesienia słowa przez Archanioła Gabriela, przyjęcia go przez Maryję i zamieszkania Boga wśród nas. Modląc się tymi trzema prostymi wezwaniami przeplatanymi modlitwą „Zdrowaś Maryjo” możemy odpowiadać ciągle na nowo tajemnicę Wcielenia Bożego Syna.
Tę właśnie tajemnicę językiem teologicznym przedstawia czytany dziś prolog Ewangelii wg św. Jana. Znajdujemy w nim to słynne zdanie: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”. „Słowem” Ewangelista nazywa Bożego Syna, który stał się człowiekiem. Tym Słowem Boga jest Jezus – Jego życie i Jego Ewangelia. On to zamieszkał między nami najpierw jako małe, bezbronne Dzieciątko w ramionach Maryi, aby ostatecznie na swoich ramionach dźwigać grzech całego świata, a będąc rozpiętym na ramionach krzyża pokonać grzech i śmierć, i doprowadzić nas do chwały zmartwychwstania.
W dzisiejszej Ewangelii słyszymy również następujące słowa: „Wszystkim tym, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego”. Możemy postawić pytanie: co to znaczy „przyjęli Słowo”? Przyjąć Słowo, czyli Jezusa, to uwierzyć Ewangelii, ale także związać się z Nim osobiście, jak z kimś bardzo bliskim. Nie ze wspomnieniem z odległych czasów, ale z kimś obecnym dzisiaj w moim życiu. O tej nieustannej obecności Jezusa przypomina nam przytaczana już modlitwa: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami”. Te słowa są dla nas źródłem siły i świadczą o mocy obecności Jezusa w życiu zarówno całego Kościoła, jak i jego poszczególnych członków.
Trzeba więc uwierzyć. Ale uwierzyć to nie tylko przytaknąć, przyjąć coś za prawdę. Uwierzyć – to przyjąć Jezusa jako swojego Pana i całe życie oprzeć na Nim jak na skale. W dzisiejszym drugim czytaniu św. Paweł wyraża radość, że wiara chrześcijan z Efezu jest żywa i dziękuję za nią Bogu. Bowiem w ludziach, którzy świadomie wyznają wiarę w Boga, jest Jego mądrość, czyli są oni roztropni w postępowaniu, potrafią odróżnić dobro od zła, szanują Boże prawo i go przestrzegają. Św. Paweł zachęca ich jednak do rozwoju w wierze w małych i wielkich wydarzeniach codziennego życia. Tę zachętę wspiera swoimi modlitwami prosząc w nich, „aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania” (Ef 1, 17-18).
Starajmy się więc podjąć troskę w umocnienie i rozwój naszego związku w wierze z Jezusem, Bożym „Słowem, które stało się ciałem”. Podążajmy szlakami naszej wspólnej duchowej wędrówki wykorzystując już tę pierwszą Niedzielę nowego roku kalendarzowego. Rozwijajmy też w sobie przekonanie, że warto każdego dnia medytować te trzy proste wezwania modlitwy „Anioł Pański” i zarazem opowiadać ciągle na nowo tajemnicę przyjścia Bożego Syna do ludzi. Ta modlitwa połączona z opowiadaniem może nie tylko umacniać nas w wierze, ale też pociągnąć innych na drogę wiary w Syna Bożego, który z miłości do ludzi stał się człowiekiem.
Wasz Ks. Proboszcz
Ks. kan. dr hab. Krzysztof Graczyk