Menu
Menu
Ważne strony
Msze Święte:
NIEDZIELA: 8:00; 10:00; 12.00 (dzieci); 16:00 (młodzież)
{kaplica w Osówce: g. 9:00}
DNI POWSZEDNIE: 7:00; 17:30
KANCELARIA PARAFIALNA:
poniedziałek - piątek: 7:30-8:30, 16:00-17:00
SPOTKANIA COMIESIĘCZNE:
Bierzmowani – III niedziela miesiąca godz. 16:00
Dzieci komunijne - I niedziela miesiąca godz. 12:00
2022
Rozważanie na I Niedzielę Wielkiego Postu 06.03
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem».
Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”».
Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje».
Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”».
Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”».
Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”».
Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.
Oto słowo Pańskie
A teraz, zanim rozważymy Słowo Boże, posłuchajcie pieśni:
Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!
Czas Wielkiego Postu przebiega pod znakiem drogi ku Jezusowi Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu. Jest to droga pełna fascynacji, która bierze początek z Ducha Świętego. To On uczy nas na nowo tajemnic życia, Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. To On wpisuje w serce i życie każdego ochrzczonego zamysł zbawiającej Bożej Miłości.
W okresie Wielkiego Postu podejmujemy nawrócenie i pokutę, aby przygotować się do obchodu Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Nawracanie się i pokutowanie nie są działaniami samodoskonalenia się. Istotą jest tu odnowienie relacji z Bogiem i w związku z tym odrzucenie wszystkiego, co się tej relacji sprzeciwia. Nawrócenie jest zawsze zwróceniem się do Boga, odnalezieniem się na nowo przed Nim z pokornym uznaniem prawdy o naszej grzeszności. Nie można nawrócić się inaczej, niż w tej właśnie osobowej relacji: ja, grzeszny człowiek szukam i uznaję na nowo Boga, mego Stwórcę. Osoba spotyka Osobę.
W naszej ludzkiej ograniczoności, musimy to nasze funkcjonowanie w relacji z Bogiem obwarować konkretem naszych uczynków, by dzięki temu nie rozpływało się ono w sferze deklaracji. To dosyć ważne, żeby rozumieć, że nasze czyny, działania, mają funkcję „nośnika” rzeczywistości duchowej, a nie same w sobie mają jakąś rozstrzygającą wartość przed Bogiem. Nie zapracowujemy na Boże względy i zbawienie wieczne dobrymi uczynkami, postem, jałmużną i modlitwą, bo Miłość Boga jest za darmo i jest bezwarunkowa.
W Ewangelii o kuszeniu Pana Jezusa na pustyni możemy zobaczyć w Jezusie człowieka podlegającego, jak i my, pokusom. On nie popełnił oczywiście nigdy żadnego grzechu, jednak jako prawdziwy człowiek bywał wystawiony na pokusy, a nawet z pewnością szatan atakował Go bardziej niż zwyczajnego człowieka. Postawa Jezusa jest wzorem przeciwstawienia się tym pokusom w sposób doskonały. Jezus nie pertraktuje ze złem. Nie rozkłada szatańskich propozycji na czynniki pierwsze, nie wyszukuje w nich elementów nieszkodliwych, a korzystnych dla siebie. W sposób jednoznaczny je odrzuca. A przecież widzimy, że szatan rozpoczynając ten dialog, nie od razu ujawnia swój zamiar postawienia się ponad Panem Bogiem. Proponując Jezusowi, aby zamienił kamienie w chleb, nie żąda przecież w zamian hołdu. Co więcej, Pan Jezus sam później będzie rozmnażał chleb w sposób cudowny, dlaczego więc tutaj jest tak radykalny? Otóż wszelka forma współpracy ze złym duchem jest złem i jego propozycje nigdy nie służą dobru człowieka. Dlatego i my powinniśmy zwracać uwagę, skąd pochodzą inspiracje naszych działań. Nie wszystko to, co przynosi nam korzyść, jest dla nas dobre.
Na propozycje szatana Jezus odpowiada fragmentami z Pisma Świętego. Słowo Boże jest więc obroną, którą i my możemy stosować wobec przychodzących na nas pokus. A kiedy chwiejemy się pod ich naporem i grzech łasi się nam u nóg, pamiętajmy, że w Jezusie mamy obrońcę, który pokonał szatana raz na zawsze. I my, kiedy będziemy zabiegać o łączność, komunię z Chrystusem, odniesiemy zwycięstwo, powtarzając za św. Pawłem: „Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia”.
Wasz Ks. Proboszcz
Ks. kan. dr hab. Krzysztof Graczyk