Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na XXVI Niedzielę Zwykłą 25.09

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

Oto słowo Pańskie

Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!

W dzisiejszej Ewangelii otrzymujemy od Jezusa kolejną przypowieść. Mesjasz znów podaje ludziom sposób na dotarcie do Królestwa Bożego.

Tym razem bohaterami przypowieści są dwaj mężczyźni żyjący w zgoła odmienny sposób. Jeden – bogaty i dobrze usytuowany, drugi biedny, mogący liczyć jedynie na łaskę bogacza. Tej łaski jednak przez całe życie nie otrzymywał. Cierpiał na ziemi, nie znajdując ulgi w bólu. Nie ulitował się nad nim człowiek, który mógł odmienić jego los minimalnym wysiłkiem. Wystarczyłoby, żeby podzielił się małym ułamkiem swojego bogactwa, a ukróciłby męki biedaka. Sam nie odczułby straty, a ktoś inny zyskałby nowe życie.

W Niebie los mężczyzn się odwraca. Cierpiący na ziemi zasiada u boku Abrahama, a bogaty mężczyzna cierpi w Otchłani. Jezus w tej przypowieści pokazuje nam, że dobra, o które zabiegamy na ziemi, nie mają żadnego znaczenia w obliczu Ojca. Dla Niego ważne, byśmy byli dobrzy i zwracali uwagę na tych, którzy są w gorszej sytuacji. Mesjasz w tej przypowieści zachęca nas do zastanowienia się, czy wokół nas nie ma biednych Łazarzy. Czy zauważam ich? Czy nie przechodzę obok nich obojętnie?

Pan poprzez tą opowieść pokazuje nam jak ważne jest, by dbać o naszych bliźnich. Nasze decyzje i czyny za życia mogą mieć katastrofalne skutki po śmierci. Musimy nauczyć się dostrzegać ich potrzeby i właściwie na nie reagować. Nawet największe pieniądze bez drugiego człowieka będą nic nie warte.

Jezus daje nam w tej przypowieści jeszcze jeden obraz. Przybliża, jak wygląda Królestwo Boże. Wiemy, iż grzesznicy zostają zesłani do Otchłani, a nad nimi wysoko znajduje się Niebo. Pomiędzy tymi dwiema sferami „zionie ogromna przepaść”, przez którą nikt nie może przejść ani w jedną, ani w drugą stronę. Z tego powodu za życia musimy starać się, by trafić po śmierci do właściwego miejsca. Wiemy, że żaden ze zmarłych nie wróci na ziemię, aby nas ostrzec i wspomóc. To tylko od nas zależy, czy po śmierci osiągniemy wieczne szczęście.

Adrian Zatorski
Ceremoniarz